صبر كردن و نغ زدن در کودکان

چگونه مي‌توان كودكان را كمي صبور كرد و كاري كرد كه نغ نزنند؟

صبر و شكيبايي براي بالغين هم مشكل است تا چه برسد به كودكان كه تا حوالي 4 تا 5 سالگي درك واقعي از زمان، نوبت و حق و حقوق ديگران ندارند. براي بزرگسالان ممكن است دو سه دقيقه چيزي نباشد ولي براي كودكان 2 تا 3 ساله معادل دو تا سه ساعت است (البته در موارديكه كودك مشغول بازي و لذت بردن است سه ساعت براي او معادل سه دقيقه خواهد بود). براي بارور كردن خصيصه صبر و انتظار و نوبت، رعايت نكات زير كمك كننده خواهد بود:

-آنها درك صحيحي از زمان ندارند و براي آنها چند دقيقه يا چند ساعت با هم تفاوت معني‌داري ندارد. زمان را براي آنها بطور عيني مشخص كنيد. مثلاً «بعد از اينكه غذا خورديم» «بعد از اينكه مسواك زدي بيا كتاب قصه‌ات‌رو بخونم» «وقتي بابايي اومد…».

– از حوالي يك سالگي خواسته‌هاي او را با تاخير برآورده كنيد و بتدريج آن را افزايش دهيد (با چند ثانيه شروع كنيد و كم‌كم به چند دقيقه برسانيد): «بذار اينها رو جمع كن بعد، «بيا اول اسباب‌بازيهارو جمع كنيم بعد بريم پارك» و … استفاده از ساعت زنگ‌دار براي خبردادن زمان موعد و آموزش مفهوم زمان بسيار كمك كننده مي‌باشد (نيازي به آموزش ساعت نيست؛ همينكه نشان داده شود و گفته شود كه وقتي عقربه بزرگِ رسيد به نقطه خاصي اون زنگ مي‌زند و اونوقت مي‌تونيم … كافي است).

– عيناً و درست در زمان خودش به قولهاي خود عمل كنيد.

– بازيهاي نوبتي به راه بياندازيد (پرت كردن توپ به نوبت به همديگر، دادن شير با يك شيشه شير به چند عروسك، عبور دادن چندين ماشين يا اسباب‌بازي يا عروسك از يك تونل يا معبر و دادن بليط ورود به هر يك از آنها و …)؛ حالا نوبتِ منه، حالا نوبتِ توه…

– احساس او را درك و تاييد كرده و در صورت همكاري او را تحسين كنيد: «مي‌دونم سخته تو صف اينقدر و ايستيم ولي تو خوب صبر كردي».

– از قبل خود را آماده مشغول نگه‌داشتن كودك كنيد: اگر قرار است به بانك يا مطب دكتر برويد و احتمال دارد كه مجبور شويد چند دقيقه‌اي منتظر باشيد، تمهيدات لازم را از قبل به عمل آوريد و او را در زمان انتظار سرگرم كنيد.

– الگوي خوبي باشيد: كودك بايد شاهد آرامش و صبوري شما باشد و نه اضطراب و عجله در انجام كارها.

این مقاله برگرفته شده از کتاب: پرورش،تربیت و مراقبت از کودکان و نوجوانان 2 تا 5 سالگی